DIE ALTE GAISCHTER KEMME ZRUGG
Die ganzi Wält isch grangg, d Prognose eender schlächt.
E Bligg in jedi Zytig zaigt: es git nyt z lache
Und was is s Färnsee brichtet, deprimiert erscht rächt.
Wie ka me iberhaupt no freelig Fasnacht mache?
In däre Stimmig sitzt e Grippli um um der Disch
Me isch verpflichtet, hitt e Fasnachtssujet z sueche,
Ains wo politisch, kritsch und au luschtig isch,
Do hilft kai Joomere, kai Hyyle und kai Flueche.
Mer hän is muetig däre schwäre n Ufgoob gstellt
Mit Iberleege, Diskutiere, Zämmefasse,
Am Ändi simmer ainer Mainig – und das zellt:
In unsri Zyt kennt jo e Gaischtersujet basse.
Die alti Gaischterbaan kunnt nämmlig zrugg im Summer
Der Tinguely wurd hundert Joor alt näggschte Mai.
Me weggt si zue däm Aaloss us em diefe Schlummer
Und stellt e grossi Jubiläumsschau uf d Bai.
Uf aimool schwärmen alli vo der Rais im Dunggle,
Wo s eerscht vo vyyle Dootegripp us Gips ufdaucht.
Mit roten Auge, wo wie uf Kommando funggle,
De heersch, wie s grässlig lacht und steent und wietig faucht.
Im erschte Stogg gseesch fir e glai Momäntli uuse,
Drno fiert aabeszue die wildi Doodesfaart
Und in der Finschternis paggt di scho wider s Gruuse,
Wenn s Wägeli sogar e Lyyche iberkaart.
Im Dooteliecht erschyyne Spinne, Drache,
E Häx streggt gfäärlig iiri Gnochehänd.
Numme kai Angscht, si ka dir nyt mee mache:
No anderhalb Minute isch der Spugg scho z Änd.
Es isch glyy zwelfi znacht, drum mach i mi uf d Sogge,
Mi Kopf isch schwär vom Diskutiere und em Wyy.
Am Peterskirchblatz bin i feechterlig verschrogge,
Als dunggle Schatte huscht en Altfrangg gschwind verbyy.
Dur s Dootegässli kemme hundert Joomergstalte,
E stummi Prozession, aagfiert vom Sänsemaa,
Mit graue Dootehemmli, lecherige, alte.
Kinden is die emänd die näggschti Syychi aa?
Und han i nid der David Joris, gsee verschwinde,
Under sim Arm drait är der Kopf, wie sich s halt gheert?
Am Minschterbärg kenn me e Gloschterbrueder finde,
Wo flyssig liist und bättet, wenn en kaine steert.
Jetz längts! Als Basler glaubt me schliesslig nid an Gaischter,
Der Glopfgaischt drummlet me und pyffet en, wemme ka.
No eender wurd der FCB in däm Joor Maischter,
Doch, simmer mer eerlig, glaube mir au do nid draa.
S isch aber z frie zem triumphiere,
Es gäb die alte Gaischter nimm.
Die wo im Undergrund agiere,
Sin wider do – und das isch schlimm.
Me gseet si wider defiliere,
Im Stächschritt wie vor nyynzig Joor,
Si syyge s Volgg, heersch si skandiere,
Au wemme waiss, das isch nit woor,
Si leen sich nämmlig finanziere
Vo Lyt mit diggem Bortmonee.
Und morn wänn si denn d Wält regiere
Mit FPÖ und AfD.
Si faggle Kirchen ab in Schwede,
Bi uns sin glyy d Moschee draa,
Vo Synagoge gar nid z rede,
Die sin iir Zyyl, vo Aafang aa.
Und ains, wo alle zämme klar isch –
Fir sii isch s Religion und Gsetz:
Isch ebber nid konform und arisch
Denn gheert er uuse und zwor jetz.
Au Fraue leen sich engagiere,
Aini isch z Franggryych populär,
Wott d Macht vo Männer zementiere,
Duet, wie wenn das vernimftig wär.
Derbyy, das darf me nid vergässe,
Het sälli numme Gryyde gfrässe.
Im Haimetland vo Pasolini,
Bennato, Eco, Boccherini,
Bialetti, Rota und Nannini,
Giordano Bruno, Peterlini,
Da Vinci, Tizian und Panini –
Uusgrächnet in däm scheene Land
Schwärmt aini fräch vom Mini
Und s isch no d Chefin – so e Schand!
Mir wänn do kaini Nämme nenne,
Au nid vo däm z Amerika,
Wil mir die Nämme alli kenne,
Wo me scho gar nimm heere ka.
Sii derfe allerdings nit dängge,
Es syygi besser in der Schwyz.
Vom stuure Freyhaits-Dryychle schwängge
Isch s nimm so wyt zem Hooggegryz.
Mir wänn Sii aber nit bedriebe,
Drum leemer s Zeedel Dichte sy,
Geen gscheyter go der Altfrangg iebe,
Der Rhyysprung, z Basel an mim Rhyy.
Nadyrlig wämmer Fasnacht mache
Und s Unrächt bi sim Namme nenne,
In Freyhait läschtere und lache,
Solang mer das bi uns no kenne.
Wotsch go spaziere mit dim Schatz,
Denn hätt i en Idee:
Am Zyschtig uf em Minschterblatz
Ka me Ladarne gsee.