D Elsbeete –
zem Eerschte, zem Zwaite, zem Dritte
Der Christoph Meeriaa sait zue der Margarete:
„I mach mer schwääri Soorge, Grittli, um d Elsbeete
Si breggelet scho wider, s hoggt mer in de Gnoche,
Grad geschter isch am Gloggeduurm e Stigg abbroche.
My ganzes Lääbe lang bin i e fromme Grischt gsi,
Als Gschäftsmaa bin i aber au e Realischt gsi.
Drum glaub i, dass mer is vom Gotteshuus mien drenne,
Wenn d Basler Kirche d Hypothek nimm zaale kenne.
Mir hän is dänggt, wo mer no gläbt hän uff der Ärde,
D Elsbeete sotti unser Mausoleum wärde,
I glaub, mer kennte der Verluscht ganz guet verlyyde,
Uff unsre Greeber steen jo schliesslig Pyramide.“
E Gricht goot um in unsre Gasse:
D Elsbeetekirche, saage d Lyt,
Well nimme so ins Stadtbild basse
Und au nid rächt in unsri Zyt.
Wil d Keschte us em Rueder laufe
Haig s Inveschtiere weenig Sinn
Drum well me d Baustell jetz verkaufe,
Guet baslerisch, mit rächtem Gwinn.
Scho glyy het me en Aazaig formuliert
Und wältwyt in der Zytig publiziert:
D Elsbeetekirche, butzt und dekoriert,
Wärd an solvänti Bieter offeriert.
Däm, wo der Zueschlaag haig, wärd gratuliert,
E schyggi Gala syg organisiert,
Grad no em Unterschryybe wärd kassiert.
Scho d Wuche druff wärd d Kirche demontiert,
E jeede Arbetsschritt protokolliert,
Fachmännisch alti Schäde repariert.
Der hinderscht Stai wärd digitalisiert,
Fotografiert und duurenummeriert,
In Schachtle yypaggt, suuber palettiert,
Gschwind zollfrey uff em Dreyspitz deponiert,
Und wältwyt bis an d Diire transportiert.
E Biechli gäb s derzue, ryych illustriert,
Wo Schritt fir Schritt der Neybau instruiert.
Fir Frooge sig e Hotline installiert.
Wär Interässe haig, soll sofort reagiere,
S Projäggt mit Bilder und mit Blään dokumentiere,
In kurze Wort, das wo me mache well, beschryybe.
Haig me der Stutz nid uff de Hyffe, liess me s blyybe!
D Annonce het e riisegrosse Aaglang gfunde;
S erscht Aagebot landet im Roothuus innert Stunde.
Us Argentinie kunnt e Mail vom Don Ramón
„Io quiero realmente la reconstrucción!
Zmitts in der Pampa soll die Kirche uffgstellt wärde
Als Stall vo Bethlehem bi myne Rinderhärde
Illuminiert und aagmoolt, s kunnt nid uff d Million aa.
Viva l´lglesia Sagrada Maradona!“
Der Emir Selim Ali Baba suecht e Woonig.
Gnue Blatz fir sini Fraue gfunde het er noonig.
Er losst d Elsbeete provisorisch reserviere,
Denn hätt er weenigschtens e Garasch zem parkiere.
E Brauereyebsitzer, bayrisch, patriotisch
Dä suecht scho lang e Kathedrale, ganz in Gotisch.
Zem d Margge Sankt Elisabethenbräu lanciere,
Wott är am Kirchduurm s Firmelogo installiere.
E Pizzaiolo bringt e Briefli us Camini
Er isch an aim Stigg gfaare mit em Lamborghini
„Mir wänn dä Staibruch per lavare la moneta,
Tanti saluti, la Famiglia `Ndrangheta.
Mer zaale, ooni Quittig, quindici millioni,
Die eerschte fimf uff d Hand, der Räscht in panettoni“.
Me kennt no dausig Byspil bringe
Vo Banggier, Firschte – Frau und Maa –
Vo Popstars, wo nimm meege singe
Vo Witwe, Glanz und Gloria
Im Grund gnoo sin si alli glyych:
Ytel, beschränggtt, saumässig ryych.
Si sin mit Aawält und Berooter,
Mit Boys und scheene Fraue ko
Und guet bewacht vo sächzig Schroter
Gseet me si in d Elsbeete go.
Au prominänti Basler Gstalte
Sin doo, gwiss hundert oder mee,
Der Kircheroot, mit Kummerfalte,
D Regierig kunnt in corpore.
Zeerscht redt der Groosrootsbresidänt,
Denn orgelet e Bach-Choral,
Der Pfarrer isch im Elemänt,
Em Publikum isch das egal.
S isch numme wichtig, wär wird biete,
Wenn s aafoot mit der groosse Gant.
Wär blybt derbyy, wär isch e Niete?
Der Glotz isch s ainzig interessant.
Ändlig kunnt d Attraktion vom Oobe
Es git e hailloos Duurenand.
Die ainte schreye, biete, tobe,
Die andre lipfe numme d Hand.
No kurzer Zyt isch alles umme
Uff s Mool gän alli Bieter Rue,
Denn botte isch e Riisesumme,
Wo alli wisse: „Jetz isch gnue!“
Do rieft der Gantbeamti stolz:
„Zem Eerschte“, loot der Hammer falle,
„Zem Zwaite“ schreyt er, haut uff s Holz,
Me heert der Schall im Saal verhalle.
Zem dritte Mool, hebt er der Hammer,
Jetz bietet sicher niemer mee.
Die Eerschte paggt der Katzejammer:
Grad isch es um d Elsbeete gschee!
Uff ai Schlaag isch der Ruum verdungglet,
S wird dootestill und yysig kalt,
Numme en ainzig Kerzli fungglet,
Es lyychtet uff e blaichi Gstalt.
Kalkwyss im Gsicht, in Lyynefätze
Stoot si im Chor vom Kircheruum
Mit läärem Bligg foot si aa schwätze,
Und lyyser Stimm, me heert sy kuum:
„My Maa und ych hän in der Gruft
Dief under däre Kirche unde,
Wo s dischter isch und stiggig d Luft,
Vor luter Eerger d Rue nimm gfunde.
Der Ungaischt vo der Zyt regiert;
D Kultur isch uff der Streggi bliibe.
Der Christoph hätt scho resigniert,
Mi het my Wuet do uffe driibe.
Händ iir denn us der Gschicht nyt gleert
Iir glaikarierte Rappespalter?
Die scheeni Stadt isch glyy zersteert
Vo myyserable Sachverwalter.
Sin iir au arm wie Kirchemyys,
Isch eyre Gyz am Änd fir d Katz,
Iir gschäftet uff die glyychi Wyys
Wie syynerzyt bim Minschterschatz.
D Stadt Basel bringet iir in Gfoor,
Wenn iir si wännd verquante.
Wänn er vilicht no s Spaledoor
Oder der Rhy vergante?
Verschärbelet doch s Wildt’sche Huus
Und zleschemänd no s Minschter ….“
Do bloost e Windstoss s Kerzli uus,
Im Kircheschiff isch s finschter.
Wo s Liecht aagoot, isch d Kirche läär,
In häller Panik isch me gflichtet
Und wenn dä Zeedel doo nit wär,
Hätt niemer vo däm Vorfall brichtet.
Mit wänn jo d Wooret nid verstegge,
Hasta la vista, d Birewegge!
Z letscht kunnt e B-Boscht Brief us Häfelfinge:
„Dir chönnet eue Bausatz gärn do uufe bringe.
E Chilche feelt eus no, die könnt eus intressiere,
Voruusgsetzt s ganz Projäkt wüürd Basel finanziere.“